3 historie ludzi sukcesu, którzy zaczynali od zera

Czasami schodzimy z obranej drogi, ponieważ wydaje się za trudna. Trochę piachu w oczy, potknięcie lub dwa i cel znika z pola widzenia, zazwyczaj „na żądanie”. Kto z nas chce się dalej fatygować po tym, gdy marzenia zderzają się z rzeczywistością? Większość wycofuje się w obawie przed opinią i porażkami, ale są też tacy, którzy mają w sobie duże pokłady: niezłomności, wytrwałości, uporu. Ten artykuł jest o osobach niepoddających się pomimo trudności. 

Niełatwe drogi ludzi sukcesu. (fot. Riccardo Annandale, źródło: Unsplash)

Od ofiary do liderki 

Oprah Winfrey pochodzi z biednego środowiska. Nie boi się używać tego przymiotnika. Nie boi się też mówienia o swoim doświadczeniu molestowania seksualnego przez wuja i kuzyna. W wyniku gwałtu w wieku 14 lat urodziła syna, który zmarł krótko po narodzinach. Po tym wydarzeniu niemająca dla niej czasu matka odesłała ją do ojca, który pomógł jej w zdobyciu wykształcenia. Ukończyła studia na Uniwersytecie Stanowym Tennessee. Otrzymała zatrudnienie jako najmłodsza prezenterka pracująca dla oddziału firmy Columbia Broadcasting System (CBS). Od tamtego czasu wspinała się ku górze. 

Twoim dziedzictwem jest każde życie, na które miałeś wpływ. Lubimy myśleć, że to te wspaniałe, filantropijne momenty są tymi, które odciskają swoje piętno albo w widoczny sposób zmieniają świat, ale tak naprawdę chodzi o to, co robisz każdego dnia. O to, jak swoim życiem rozświetlasz życie innych. - Oprah Winfrey

W ramach telewizyjnego show AM Chicago od 1984, wkrótce nazwanego jej imieniem, pokazywała historie ludzi biednych i cierpiących, a także bogatych i sławnych. Prowadziła rozmowy na sensowne, ważne tematy. Dzięki swojej wrażliwości oraz umiejętności słuchania nawiązywała wyjątkową wieź z publicznością. Swój program prowadziła przez 25 lat. 

Obecnie jest dyrektorką generalną Oprah Winfrey Network (OWN) i jednym z najważniejszych głosów Ameryki. Używa go mówiąc między innymi o: narkomanii, rasiźmie oraz przestępstwach seksualnych. Czy jej sukcesy przerosły jej oczekiwania? Możliwe, że nie te najśmielsze. 

Komik z przyczepy 

Jim Carey od dzieciństwa przynosił ludziom śmiech, udając gwiazdy światowego formatu, zanim sam stał się jedną z nich. Gdy jego tata stracił pracę, zamieszkał z rodziną w przyczepie. Aby zarabiać na utrzymanie siebie i bliskich, trafił na halę produkcyjną do Huty Titan, a ze szkoły średniej zrezygnował w wieku 15 lat. 

Chciał zostać komikiem. Podczas jednego z pierwszych wystąpień w klubie Yuk-Yuk został wygwizdany, ale nie zszedł z drogi swoich marzeń i wkrótce pokazywał się tam regularnie. Ze sceny kabaretowej trafił na ekrany kin. Zagrał m.in. w filmach: „Ace Ventura: Psi detektyw” i „Maska”. I chociaż wiele razy krytycy nie zostawiali na nim suchej nitki, został doceniony licznymi nominacjami oraz nagrodami, w tym za „Człowiek z księżyca” (1999) i „Truman Show” (1998) otrzymał Złote Globy. Dzięki swojej determinacji z ubóstwa trafił do ubóstwianego Hollywood. 

Człowiek, który został legendą 

Abraham Lincoln nie miał łatwego życia. Urodził się w rodzinie biednego farmera, w małej, drewnianej chacie. Gdy miał 9 lat został osierocony przez matkę. Podczas swojego dzieciństwa stracił również brata, a w wieku nastoletnim starszą siostrę. Nie lubił pracy na gospodarstwie, chętnie czytał, był samoukiem. Nie udało mu się uzyskać formalnego wykształcenia ze względu na trudności związane z zamieszkiwaniem na terenie pogranicza. 

W dorosłości chwytał się różnych zawodów, pracował nawet na promie. Zakładał interesy i nie raz splajtował. Spłacał zaciągnięte długi. Gdy miał 25 lat zaczął angażować się politycznie. Zanim został prezydentem, doświadczał nie tylko publicznych zwycięstw, ale też publicznych porażek. W 1832 roku nie dostał się do legislatury sądowej. Dwa lata później jeszcze raz wziął udział w wyborach i wygrał, te i następne w: 1836, 1838 i 1840 r. Sześć lat później trafił do Izby Reprezentantów. W 1855 nie udało mu się dostać do Senatu. W 1856 roku ubiegał się o tytuł wiceprezydenta, ale przegrał. Dwa lata później również nie został Senatorem. W 1861 roku został XVI Prezydentem Stanów Zjednoczonych. Pomimo trwającej wojny secesyjnej cieszył się poparciem społecznym, wystarczającym na objęcie drugiej kadencji. Przez większość politycznej kariery dążył do zniesienia niewolnictwa i to udało mu się osiągnąć. 

Trudno nazwać szczęśliwym życie prywatne Abrahama Lincolna. Zmagał się z depresją. Jego małżeństwo z Mary Todd było burzliwe. Mieli 4 synów, ale trzech nie dożyło wieku średniego. Dwóch zmarło w dzieciństwie, w tym jeden podczas jego prezydentury. 

Powyższe historie pokazują nam pewną, czasami niewygodną prawdę: osiąganie sukcesów nie zawsze zależy od tego, jaki start trafił nam się w życiu. Możemy przeklinać to, na co nie mamy wpływu lub wziąć odpowiedzialność za to, co zrobimy, aby przestało nam się tylko przydarzać. 

Źródło:

Dawid M. Rubenstein, Liderzy. 30 inspirujących rozmów z największymi liderami naszych czasów, Znak, Kraków 2021.