Czym jest coaching?

Słowo coaching często jest stosowane w niewłaściwie. Określa się nim np.: mowę motywacyjną, rozmowę z przełożonym o wynikach lub szkolenie. Co kryje się pod słowem coaching? Na czym polega? Jakie zasady mają zastosowanie w tym sposobie rozwoju? Warto znać odpowiedzi na te pytania, aby nie zostać wprowadzonym w błąd.

Coaching - co to?

U podstaw coachingu leży idea dotycząca wzmacniania rozwoju osobistego. Najprościej ujmując, jest to proces rozwoju nastawiony na szukanie rozwiązań i osiąganie rezultatów. Największa ogólnoświatowa organizacja coachingowa, International Coach Federation proponuje szerszą definicję:

Profesjonalni coachowie zapewniają nieustającą współpracę przygotowaną specjalnie w celu niesienia pomocy klientom w osiąganiu satysfakcjonujących rezultatów w ich życiu zawodowym i osobistym. Coachowie pomagają ludziom poprawiać ich osiągnięcia i podnosić jakość ich życia. Są oni nauczeni słuchania, obserwowania i przystosowania własnego podejścia do indywidualnych potrzeb klienta. Wierzą, że klient jest z natury kreatywny i pełen pomysłów. Zadanie coacha polega na wydobyciu tych umiejętności, zasobów i kreatywności, które klient już posiada. - ICF

Zadaniem coacha jest ułatwienie swojemu klientowi zwiększenia motywacji i wydajności, uzyskania równowagi między życiem osobistym a zawodowym, a także optymalizacja podejmowania decyzji.

Podczas sesji ustala się cele, weryfikuje potencjał, wyznacza się najodpowiedniejszą drogę dotarcia do celu. Proces nie obejmuje tylko spotkań, ale też czas między nimi, ponieważ to wtedy coachee, czyli klient coachingu ma podejmować działania, których przeglądy są wspólnie wykonywane.

Zasady coachingu

Drogowskazami, które towarzyszą coachowi podczas współpracy z klientem są zasady. To one wskazują, w jaki sposób uczestniczyć w procesie. Poniżej zostały zamieszczone niektóre z nich.

Klient jest źródłem zasobów. On posiada niezbędne zasoby do rozwiązania swojego problemu. Odpowiada na pytania stawiane przez coacha, podejmuje decyzje i działania, których ponosi konsekwencje.
Coach sprawia, że klient korzysta z zasobów. Oznacza to, że nie udziela rad. Doradzanie jest symptomem braku równości i powoduje zależność. Zadawanie odpowiednich pytań prowadzi coachee do nierozważanych wcześniej kwestii, a przez to do nowych wniosków.
Coaching dotyczy całej osoby – z jej przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Często okazuje się, że praca nad jednym obszarem pociąga za sobą konieczność dokonania zmian w drugim. Poznanie klienta okazuje się potrzebne. Jeśli to konieczne, zagląda się w przeszłość, ale nie w celu psychoanalizy. Jest się tu i teraz po to, aby pracować nad przeszłością, korzystając z nabytych wcześniej zasobów, w tym z doświadczeń.
Klient wybiera temat. Nie ma z góry określonego planu spotkania tak jak w przypadku szkoleń. Wyczerpanie problemu kończy proces. Współpraca może zostać wznowiona, gdy pojawi się chęć pracy nad innym wyzwaniem.
Coach i coachee są sobie równi. Jest to relacja partnerska, w której niezbędny jest wzajemny szacunek. Gdy brakuje tego składnika, współpraca nie powinna być kontynuowana. Ponadto konieczne jest zaufanie, dlatego klient nie jest oceniany.
Celem procesu jest zmiana i działanie. Najczęściej powodem rozpoczęcia procesu jest potrzeba zmiany. Opór wobec niej jest czymś normalnym, lecz jeśli klient jej nie chce, nie powinno się nad nią pracować. Czasami twierdzi on, że jej potrzebuje, ale nie podąża w tym kierunku, co skutkuje zakończeniem pracy z nim.

Należy dodać, że coaching jest procesem twórczym. Wymaga kreowania czegoś nowego i wychodzenia ze strefy komfortu. Dzięki temu klient kształtuje swoją rzeczywistość, w której będzie spełniał swoje pragnienia.

Źródła: